Dora'nin Yolculugu

Lilypie First Birthday tickers

23 Haziran 2011 Perşembe

Mini Mini Kuzucuk...



Özledim bile bu miniminnacık sürekli cenin pozisyonunda kucağımda durmak isteyen hallerini. Kuzum benim, büyüyor... 

Kaçgünlerdir uzağım blogumdan. O kadar hızlı akıyor ki günler. Bebeğimin bu kadar hızlı büyümesini izlerken hiç elim klavyeye gitmiyor O'nu izlemeyi tercih ediyorum sanki. Birkaç gün içinde 4 ayını dolduracak. 3 ay 1 haftalıktan beri boynunu uzun dakikalar dik tutabiliyor artık, çok meraklı oldu evi turlamak istiyor sürekli bunu yaparken de sürekli gözü dikkatli dikkatli her objenin üzerinde duruyor. Karşılıklı denk geldiysek sürekli beni izliyor, gözünü bile kırpmadan. Arkasında destek varsa maması bitince omuzlarını kalkmak ister gibi kısıyor ve bir miktar kendini kaldırabiliyor. Sırtüstü yatarken ayaklarını basarak kendini geri itiyor. Şaşkınlıklarını çok net ifade ediyor mimikleriyle, beni gördüğü anda ellerini ayaklarını deli gibi çırpıyor gülerek, sevinci daha güzel ifade edecek başka hareket var mı:) Yan dönmek istiyor. Biberonunu tutuyor ama tabii ağzına biraz zor denk getiriyor:) En çok parmaklarını gözlerine isabet ettiriyor:) Başparmağını ağzına sokmak istiyor onun için uzun uzun şaşı olana kadar takip ederek ağzına sokuyor, nasıl tatlı Allahım:) Tabii denk getirmek için onca uğraştığıyla kalıyor hemen çıkarıyorum yoksa tatlı tatlı emiyor valla, evdeki 8 farklı emziğin birini bile sevmiyor ama o parmak baldan tatlı...

Artık cidden hareket etmek istiyor çok net, ama hala öyle çaresizce bıraktığım yerde kalıyor..Canım benim artık 4 aydır dünya üzerinde tanımak istiyor sıkıldı yavrucak. Pusetin üstündeki araba koltuğunda da oturmak istemiyor, dünden beri bildiğin sıkılıyor, anneye bak bak nereye kadar dünyayı görmek istiyor yavru.Dün en sonunda kıvranmalarına dayanamadım aldım kucağıma dışarda eve kadar bir elimde o bir elimle puseti itmeye çalışarak zor ulaştım eve.Olsun, görevimiz göstermek değil mi? Getirmişiz dünyaya aynı yerden baktır baktır nereye kadar...

2 gündür beni pek rahat bırakmadı, aslında her daim yanında birilerini istiyor asla yalnız kalmayı sevmiyor sürekli konuşacaksın onunla,ama dün ekstra talepkardı sanki, yorulduğumu hissettim yakındım biraz, sonra bugün kendi kendinin canını yaktı içim nasıl eridi nasıl üzüldüm, nasıl çaresiz, istediği yalnızca sıcak anne kucağı. Daha küçücük, çok küçük, minnacık tek istediği yalnız olmadığını güvende olduğunu bilmek, tanıdık seslerle kokularla güvenli biryerde olduğunu hissetmek...Kucağa alıştırma diyor büyükler ama olmaz ki annesinin kucağından başka sığınacak yeri yok ki onun. 

Bilsem ki karnımda ömrü  boyunca daha güvende olacak, teknik olarak da mümkün olsa vallahi orda taşımaya devam ederim eminim tüm anneler de böyle hissediyor. Bugün çok hassasım, bu kadarcık canının yandığını görmeye dayanamıyorum, Allah çocukları hastanede şifa bekleyen tüm annelere sabır versin, hepsine acil şifalar versin. Allah hiçbir anneyi kuzusundan, kuzuları da annesinden mahrum etmesin. Sağlıklı çocuğum için Allaha binlerce hamdolsun. 

Bir de 'anne olunca anlarsın' lafı nasıl beylik bir laftır ama daha doğru bir söz daha duymadığımı anladım. Annemi üzdüğüm için çok üzülüyorum. Bir de nasıl özlüyordur bizi canım benim... Senin gibi kimseler sevmiyooorr anneee...

7 yorum:

  1. ne sicacik yazmisin...annelik hissin nasil da okunuyor biliyor musun...benim bile icimi isittin..anne diye sarilasimm gelidi:)

    YanıtlaSil
  2. O kadar 'anneyim' ki bugun seni de bagrima basarim Duygucum, gel annene:))

    YanıtlaSil
  3. :))) alemsiniz. amiiinnnnn bu arada

    YanıtlaSil
  4. Ya, ya... sen şimdi böyle konuş konuş.
    Silme bu gönderilerini :)
    Bir kaç yıl sonra güdümlü terliklerin prensesin poposunu tuttururken hatırlatırım sana şu yazdığın sevgi dolu kelimeleri :D
    Annelik zor iş be, hele o terliği isabet ettirmek var ya, böyle soldan falso verip... sağda patlatmak!
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  5. hahahaha Sittirella yaaa:)))) Sabah sabah:))))

    YanıtlaSil
  6. şu an çok sinirlendim!! o kadar yazdıklarım siliniverdi, anlamadım!!
    ablacım yaa... öyle tatlı anlatıyosun ki.. ama eminim yaşamak, görmek daha tatlı! yanımızda olun, hep birlikte yaşayalım bunu istiyorum.Doram yeni doğduğunda 1 haftacık kucağımdaydı sadece ve şimdi Ağustosu iple çekiyorum ama yine doyamıcamı düşününce içim burkuluyo!! keşke İstanbul'da olsaydınız en azından..gelin ve bi daha gitmeyin!! öyle çok özlüyorum ki sizi, Doram'ın her anını görmek istiyorum,ve öyle tatlı anlatıyosun ki..ama eminim yazdıkların yaşadıklarının yanında hiç bişi! yavrum benim kıyamam gözüne de, şimdi nasıl?
    öyle çok özlüyorum ki...
    ve anladım ki 'gözden ırak gönülden ırak' lafı herkes için geçerli değil!!
    sizi seviyorum...

    YanıtlaSil
  7. Bitanecik kardeşim benim hasret zor.Gelecek o günler de gelecek merak etme. Gidin başımdan sizle mi uğraşıcam diyceksin:D Seni seviyoruz öpüyoruz kokluyoruz...

    YanıtlaSil