Dora'nin Yolculugu

Lilypie First Birthday tickers

25 Temmuz 2011 Pazartesi

Kendime Not..

Kilo 7.48kg, boy 64.5cm, kafa çapı 41
Henüz dönmedi.
Oyuncaklarını tanıyıp tepki veriyor, düşürünce ağlıyor. Oturuyor.
Tepkisini görmek için yalattığım tüm meyvelere tiksinme ifadesi ile bakıyor, hatta birkaç sefer gerçekten midesi bulandı sanırım. Dişlerini kaşımak için havucu ilk verdiğimde sevdi gibiydi ağzına aldı en azından ve bir süre takıldı, bugün havucu ağzına tutunca öğürdü.
Kucakta gezerek veya emerek uyumak istiyor.
Adını seslenince bakıyor.
Oturduğu yerde elini tutarsam ayağa kalkma hareketi yapıyor.
Çok fena dişleri kaşınıyor, 2 aylıktan beri bütün gece uyuyordu artık en az 1-2 sefer kalkıyor ve mama almadan sakinleşmiyor.
Fena halde kucakta evde dolaşmak istiyor, herşeye çok dikkatli bakıyor.
Çok insan canlısı, ilgiye bayılıyor. Yabancı ayırmıyor şimdilik.
Bazen çıt olsa uyanıyor, bazen de dünya yansa umrunda değil. Bugün yangın alarmlarını kontrol ettiler, tam 5 dakika boyunca alarmlar cayır cayır bağırdı ama uyanmadı.
Ben birşeyler yerken içine düşecek gibi bakıyor.
Geçen gün kucağımdayken elimdeki galetayı kapıp ağzına götürdü.
Telefonla bile konuşuyor olsam, kendisiyle konuştuğumu sanıp seviniyor.
'Toss' hareketine ve sesine bayılıyor, acaip kahkaha atıyor.
Pusetine oturduğu an gideceğimizi anlıyor, ağlıyorsa susuyor.
Sıcaktan nefret ediyor, bugün dışarı çıktığımızda (çok yakındaki bir mall'a gidecektik, yoksa ben de o da evde neredeyse çıldırıyorduk) binadan çıkar çıkmaz sıcak yüzüne çarpınca ağlamaya başladı. Giderken de gelirken de ağladı kucağıma aldım bir süre, bir elimle puseti itmek iğrençti, mall'da sakindi bakındı durdu.
Araba koltuğundan artık nefret ediyor.

5 ayın sonunda 66 kiloyum, 9 kilom kaldı. 10 gündür diyetteyim, 3 kilo verdim.
Lenf drenaj masajı çok işe yaradı, ayağımdaki ödemler gitti. Eski ayakkabılarımı giyebiliyorum.
Ayaklarımda hala biraz sızı var ama artık onun sebebibi bilmiyorum, umursamıyorum da.
Sağ bacağımın dış kısmındaki acı hala devam ediyor.
Eklemlerim baya normale yaklaştı, artık çömebiliyorum, yere oturabiliyorum.

Genel olarak mutluyuz:)

21 Temmuz 2011 Perşembe

Pınar Nasıl Kurtulur:P

Sabah 7'de bebeğin sesiyle bir telaş kalk, git mama suyunu koy sonra emzirmeye başla. Bebeği doyur, kahvaltı hazırla, kahvaltını bebeğin şikayet nidaları eşliğinde alel acele yap, bebeğin yatağının çarşafını değiştir, uyut. Çamaşırları topla, katla, yerleştir. Bebeğin odasını, yatak odasını topla, yeni çamaşır at, gel mutfağı salonu topla, ibraz edilecek sigorta beyan formlarını yaz(berbat ötesi bir iş- burda önce ödüyoruz sonra 3 sayfalık bir form doldurup faturasıyla birlikte sigorta şirketine gönderiyoruz). Evet şimdi bir kahveyi hakettim derken bebeğin mıkırtılarıyla uyandığını anla, yanına git azcık pışpışla baktın geri uyumayacak salona getir oyuncağına koy, kendi kendine oynamasını hayal ederken mutfağa geçip kahveni yap. Kendi kendine oynamayacağını anla, kahven kenarda soğusun. Biraz oynayın sonra acıksın, karnını  doyur, uykusu geldi uyut. Hazır khodja evde çalışıyorken, bebişko da uyuyorken gideyim markete evin eksiklerini alayım, hem akşama güzel bir yemek yapayım da yiyelim, yemeğe çıkamıyoruz bari evde güzel birşeyler yiyelim. Hava 49 derece, markete git çarçabuk gel. Duş al. Malzemeleri yerleştir, buzluktan yemeklik çıkar çözülsün. Bebişko uyanmış, babası doyurmuş, oyun oynayalım. Yıkayalım, uyku moduna doğru ilerleyelim. 1 saat uğraş, sadece kucakta gezerek uyuyan bebişko sonunda uyusun ama benim de belim-sırtım kopsun. Ama ben bu yemeği yapıcam kesin, tavuğu sebzeleri haşla, kaşarı rendele, beşamel sosu hazırla karıştır fırına koy, mantarları da hazırla harçlarını koy fırına at, sofrayı hazırla yemek olunca hemen yiyelim zira dikkat ettiysen sadece kahvaltıyla duruyorum. saat de 8.30 oldu. A-a uyandı git pışpışla, yok olmuyor biraz emzir tekrar uyusun, saat 9 evet artık yemek yiyebiliriz. Keyiften ziyade görev şu anda çünkü kan şekerim fena düştü. Yorgunluktan yemekte sohbet bile edemeden ye kalk. Sofrayı topla, televizyonun karşısına uzan. Dün gece herkes yattıktan sonra 3 kuruşluk keyif yapıcam (a.k.a biraz kitap ve takip ettiğim blogları okuyacağım, bir de post yapacağım) diye geç yatmıştım zaten,10 civarı uyuyakal. Bu gece de böyle bitsin. Sabaha karşı 3'te kalk bebeği doyur sonra geri uyuyama,ben dönüp dururken bebişko 5'te yine mıkırdansın, emzir uykuya geri dalsın sonra zaten hava aydınlansın tamam artık direnmeyip kalk bari bilgisayarın başına geç de sefaletini kayda geçir.

Bu anlattığım dünüm ama günlerin pek farkı yok birbirinden şu ara, çamaşırla değil de süpürgeyle uğraşmışımdır mesela... Evet temizlik için yardım alıyorum ama ben yerde saç görmeye katlanamıyorum o yüzden en fazla 2 günde 1 ben de süpürüyorum...Falaaan filan...

Khodjanın beni bezdiren bir yoğunlukla çalışması (zaten çoğu hafta ülke dışında, bu hafta burdaydı ama yine yüzünü gören cennetlik), 2 aylıktan beri akşam 7 sabah 5 uyuyan bebişkonun 2 hafta önce başlayan gece uyanmaları, bitmeyen ev işleri, pijamamı dahi çıkartamadan akşamı etmek, 2 haftadır -haftasonu dahil- gezmek için dışarı çıkamamamız, yani alışveriş merkezine bile gidemedik, dışarısı zaten olmuş 48-49 derece nem desen fena, nefes almak dahi zor dışarıda ve hatta içeride, klimayı açmasan durulmuyor, açsan bebişko hapşırmaya başlıyor, ayaklar zaten hemen buz-aç- kapa- aç-kapa...

Özetle bitmiş durumdayım. Çok bunaldım.

Napmak lazım?

(Saat 6.45 bebişkonun sesi gelmeye başladı yine...Gün başlasınnn!!! Haydi Bismillah!)

19 Temmuz 2011 Salı

Yol Yakınken...

Bu da yazının şekeri olsun

Her anne çocuğu için en iyisini düşünür, yapar. Yani demek istediğim çocuğunu en iyi annesi tanır, düzenini en iyi o bilir. Günlük rutinde her adım kafasında sıralıdır. Ne zaman kalkacak, ne zaman emecek, ne zaman mama alacak, o mamaların suyu hazır mı, biberonlar steril mi, ne zaman yıkanacak, ne giyecek vs. Örneğin ben mama suyunu ısıtır sonra emmeye geçerim ama hemen mamayı hazırlamam çünkü belki de o öğün sütüm daha iyidir diye ümit ederim, mamaların ömrü 1 saat- sonra çöp, ne kadar geç hazırlarsam o kadar iyi falan filan...

Benim gibi çocuğuna yalnız bakan ve khodjası çoğu zaman sadece haftasonu evde olan biri için düzenimi korumak çok kolay. Ama khodja evde olduğunda ister istemez varlığından faydalanmak istiyorum ve ufak ufak birşeyler bekliyorum. Ama...

Geçen sabah kalktığımızda bebişkoyu önce emzirecektim , khodjadan da mama suyunu ısıtmasını rica ettim, özellikle de ekledim 'mamayı ekleme' diye, oysa 5 dakika sonra mama şişesini sallaya sallaya geldi. Birden sinirlendim ve söylenmeye başladım. Önce beni yeterince dikkatli dinlememesine kızdığımı sandım ve ona da aynen böyle yansıttım. Oysa haklı olarak bu kadarcık bir hatanın kalp kırmaya değmeyeceğinden dem vurdu, üstelik 4 günlük bir seyahatten döndüğü sabahtı...

Sonra malesef ikimizin de siniri geçmeden çıktı. Bense kalakaldım düşüncelerim ve bebişkoyla başbaşa. Aslında benim sinirlendiğim şey düzenimin, kafamda oluşturduğum iş sırasının bozulmasıydı. N'olurdu yani mamayı son kullanma saatinin son dakikalarında verseydim, ya da en baştan hazırlasaydım nerden baksan 5 dakika sürüyor. Değer miydi gerçekten sinirlenmeye, daha da kötüsü kalp kırmaya.

Birkaç hafta oluyor, bir haftasonu kuaföre kaçmıştım khodja da evdeyken hazır. Bebişkonun öğleden sonra rutinini anlatmak ve '5'ten sonra uyumasına izin verme' demek hiç aklıma gelmedi, çünkü biliyor. 8'de bir geldim çocuk hala uyanık. 6'da baba-kız uyuyakalmışlar! Yine çok sinirlenmiştim. Ama o zaman da 'ben babasına bile emanet edip 2 saatliğine çıkamayacaksam düzeni bozulmadan, nasıl- kime bırakacağım bu çocuğu' diye panik atak sınıra gelmiştim.

Yani sonuç olarak her iki durumda da 'düzenin' bozulması beni bozan. Ama gerek var mı işte bozulmaya. Birinci durumda sinirlenmem tamamen yersiz, ikinci durumda da uyku saati sadece 1 saat kaydı ve zaten son derece mahcup olan khodja asla böyle birşeyi tekrarlamaz. Tabii sonradan düşününce buna karar veriyorum, o an yer yerinden oynuyor sinir küpü oluyorum.

Anneler böyle mi 'control freak' anneleri oluyor? Başlangıç bu mu yani?

Sonra çocuğun beslenmesini mutlaka ben hazırlayacağım, mutlaka ben giydireceğim, babanın yardım tekliflerini geri çevireceğim, zira asla benim yaptığım gibi yapamıyor olacak, sonra herşeyi ben yapıyor olacağım, yorgunluktan harap olacağım ve bunu khodjanın başına kakacağım zira onun suçu olmuş olacak falan filan.... Sonrası 'Date Night (mutlaka izle harika bir aksiyon-komedi)'.

Ama ben öyle olmayacaktım...Yol yakınken ilk çıkış nerde bu yolda?

Lady Dora

Havuz sonrası uyku keyfi öncesi:)
Posted by Picasa

13 Temmuz 2011 Çarşamba

10 Temmuz 2011 Pazar

Hayal...

Bu bungalowda kalıyormuşuz. Hava maksimum 30 dereceymiş. Bir de dünya iyisi bir bakıcımız varmış bungalowun bir köşesinde.

Bu hamakta güneşleniyormuşum.

Bazen de bu hamağa geçiyormuşum, o zaman khodjamla böyle sohbet ediyormuşuz. Khodjamın saçları yeniden çıkmış falan...

Kimi zaman da manzaram buymuş.

Şu kahverengi bikinili, bronz tenli, fındık popolu hanımkız benmişim. Diğer fındık popolu ama asla benden daha güzel olmayan arkadaşlarımla böyle sohbet ediyormuşuz.

fotolar google'dan malesef

5 Temmuz 2011 Salı

Bu Hafta



Tekrar okullu oldum:) Eylülde Cambridge College'ın Dubai Şubesi'nde Marketing programına başlayacağım. Çok heyecanlıyım:) Eylül ayı hep bana yılın başı gibi gelir hep yeni umutları, hayalleri çağrıştırır o yüzden daha da heyecanlıyım. Bakalım bu yıl neler olacak... 

Kızımın ilk havuz sefası:) Biraz şaşkındı ama eğlendik:)

Khodjayla yeni merakımız.. Hadi bakalım sabırlar bize... Birlikte birşeyler yapmanın, ortaya çıkarmanın keyfi gerçekten başka...

İndirim ganimetleri:) Eski yazlık ayakkabılarım ayağıma olmaya başlamasına rağmen bu güzelliklere kayıtsız kalamadım (bu renklerim yoktu napiiim) ve hemen evlat edindim ihihihi:P Tabi bu sadece ayakkabı kısmı:D

Bu da salı şekeri olsun:) Minnağımın az önce çektiğim en yeni fotoğrafı.