Dora'nin Yolculugu

Lilypie First Birthday tickers

6 Ocak 2011 Perşembe

Dugumler ve Cozumler...



2011'in ilk haftasi gecti bile! Nasil girdigimizi bile anlayamadim, aslinda tam o anda kocaman 7 aylik gobegimle hafif hafif zipliyordum onu biliyorum da, 2010'da ne planliyorduk neler oldu, 2011'de ne yapacagiz ya da ne isteyip ne kadarini yapabilecegiz, bu kisimlar hala muglak.

2010'un ilk 4 ayi cok yogun ve stres altinda fazlasiyla calisarak gecti. Resmi tatil, haftasonu, mesai bitimi demeden kongre planlamalari, seyahatler, musteri ziyaretleri, ceviriler, yil basi degerlendirme toplantilari, sunumlar, sunumlar, sunumlar, egitimler (eleman sirkulasyonundan dolayi ayni egitimleri defalarca vermek cok ama cok s.ikici ve yorucuydu). Uyuz "mudurumun" yaydigi stres, kadinin aurasindan stres akiyor yahu... Asla hakettigim noktaya gelemedigime inanip, bu cendereden nasil yaparim da daha iyi bir duruma gecis yaparak kurtulurum hesaplari yaparken bir de bu denkleme bebek sokmaya calisirken nisanin ayinda tum hersey tepetaklak oldu. Iyi anlamda!

Neyse ki... Yoksa ben bir turlu cikamiyordum isin icinden, en dogru is arama zamani benim icin ne zamandir, en dogru bebek yapma zamani bizim icin ne zamandir, bu arada bir de ev sahibimiz daireye oglunu yerlestirmeye karar verdi tam senlik olmustuk. Sabah yataktan surunerek cikiyordum, kendimi sigara ve kahveye vermistim, mudurume gercekten katlanamiyordum, yuzunu gormek dahi istemiyordum, is hirsi falan kalmamis artik gun doldurur gibi bakiyordum-birgun elbet bu da gececek diye(is hayatimda 2 mudurum oldu ikisiyle de ciddi uyusamadik, ikisi de ayni okul, ayni bolum ve hatta ayni siniftan- bu bir tesaduf olabilir mi? Bogazici genetikte nasil yetistiriyorlar bu insanlari gercekten cok merak ediyorum-yonetici vasfiyla mezun etmedikleri kesin!!!!!)... Sadece canim patronumla birebir calistigim zamanlar mutlu oluyordum, cunku verimli calisiyorduk, paylasabiliyorduk, birbirimizin dilinden anliyorduk.

Veeee Nisan ayinin baslarinda Fransa'dan gelen bir telefonla cozumun baslangicina yaklastik (tabii o zaman bilmiyorduk boyle oldugunu). Esime Dubai'de is teklif ediliyordu...Gidisimiz evden cikmamiz gereken tarihe denk geliyordu. Tek soru bebek oraya gidip biraz calistiktan sonra mi  aramiza katilsin (sanki istedigimiz zaman olacaginin garantisi varmis gibi!), yoksa bu gecis surecini "maternity leave" seklinde aciklayabilecegim bir sekilde hemen mi olsun?

Neye karar verirsek verelim hamile kalmadan once birtakim muayeneler olmam gerekiyordu, en azindan onlari yapayim diye doktora gittim ve hamile oldugumu ogrendim!!!

Once cok sasirdim resmen tokat yemis gibi oldum cunku hic ama hic beklemedigim bir durumdu. Bu durum bir sure devam etti, ben saskaloz saskaloz ortalarda dolaniyordum, cok hazirliksiz yakalanmistim. Zaman icinde alistim tabii ama pek kolay olmadi.

Hamile olarak is arayamayacagim icin o problem de kendiliginden cozulmus oldu. 5 aydir stressiz bir sekilde hamileligimin ve Dubai'nin keyfini suruyorum, bebegime hazirlaniyorum, heyecanimi dolu dolu yasiyorum.

Velhasil cok dugumlendigi bir anda hersey kendiliginden cozuldu. 2010 bizim icin tam bir surprizler yiliydi. 2011 daha da cok bilinmeyenle geldi:
Bebegimiz nasil bir bebek olacak, bizi cok zorlayacak mi?
Dogumdan sonra istedigim gibi bir is bulabilecek miyim?
Is bulamazsam ne yaparim?(Yikilirim) Hayatima sadece anne olarak devam etmek istemiyorum!
Istedigim master programina baslayabilecek miyim? Bebekle birlikte yurutebilir miyim?
Yardimcimizi istedigimiz gibi gunduzlu bulabilecek miyiz (burada usul yatili ama ben istemiyorum)?
Bulamazsak 6-7 aylikken krese verebilecek miyiz?
Krese veremezsek caresiz yatili bakici arayacagiz, bu durumda tasinmamiz gerekecek, cunku su anda evde bakici icin extra bir oda yok:(

Yine kafam cooook karisik!!!
Marttan itibaren yavas yavas cevaplar ortaya cikmaya baslayacak...Sabir...

Ezcumle yine dugum seklindeyiz, belirli hicbirsey yok, sadece beklemedeyiz. Bakalim bu sefer gecen yilki gibi kilpayi siyirabilecek miyiz bu belirsizliklerden!!!

2007 yilinin subat ayinda doktorami yarim birakip is hayatina atilmaya karar verdigimden beri hayatim takip edemedigim bir hizla degisiyor. Her yil yepyeni birsey oluyor, buyuk bir degisiklik yasiyorum. Ve zannediyorum bu boyle devam edecek bundan sonra da. Hic sikayetci degilim cunku Allah'a sukur simdiye kadar hic geri adim atmadim, verdigim karardan pismanlik duymadim, bir sonraki adima hep basariyla gectim. Her basa gelen henuz bilmesek de belirli bir sebepten geliyor. Kafayi siyirmayip tevekkul etmek lazim tabii elinden gelen herseyi yaptiktan sonra...

5 yorum:

  1. Boşuna düşünüyorsun adaşım. Ben de o yolardan geçerken aynı düşüncelerle boğuşuyordum; bebeğimi kollarıma alınca bütün fikirlerim 180 derece döndü :)
    Bebeğini hele bir kollarına al; lohusalık ne demekmiş bir tat da, sonra düşünürsün tüm bunları :)

    YanıtlaSil
  2. Nasil merak ediyorum su duyguyu bir bilsen:) bir dogur da anlarsin, dogunca gorursun vs. 2 ay kaldi ama valla ben de bittim meraktan!

    YanıtlaSil
  3. iki ay hiii.. nasil gecio zaman yaa.. canim ablam benim..:)

    YanıtlaSil
  4. Sorma kardes yahu! Daha vakit var derken derken bi baktik 2 ay kalmis! Heyecan dorukta!!!

    YanıtlaSil
  5. evet evet:))) bu arada annem tel beklio senden vizeyi soruyo... bir de ben ne zaman geliyim onu da bi netleştirelim ona göre yapiim islemleri;) cok cok opuyorum seni tatlimmmm...

    YanıtlaSil