O gece hava cok soguk ve karliydi..

8 yil once o gece, cok soguk bir Ankara gecesiydi. Korkunc kar yagiyordu. Ertesi gun 'Plant Hormones' sinavim vardi. Gunlerden persembeydi. Bilenler bilir persembe geceleri ASKFEST'in Avrupa Filmleri gosterimleri olur. Telefonum caldi ve bir Alman filmine davet edildim ( Almanca kursunda tanistigimiz icin Alman filmine gitmemiz gerekiyordu tabii ki- bakalim ne kadarini anlayacaktik). Sinava calismayi aynen birakip dustum yollara. Ilk buldugumuz vasitaya, Karakusunlar otobusune binip, ODTU'nun Yuzuncu Yil kapisina dogru ilerlemeye basladik ama cok eski otobus o dik yokusu o karda kiyamette cikmakta ciddi zorluk cekiyordu, bir an durdu ben 'bu bir isaret olmali, don kizim dersinin basina' derken tekrar bir gayret yola koyulduk ve aynen yolumuza devam ettik 'evet, bu da bir isaret olmali'. Tabii bu arada esas oglan nasil konusuyor, nefes almak nedir bilmiyor heyecandan. Ben soylediklerinin coguna konsantre bile olamadan baska bir konuya geciyor. Otobuste konustuklarindan birtek halasiyla ilgili birseyler hatirliyorum o kadar- o da hayal meyal. Iliskimizin ilk donemi genellikle boyleydi: o koca bir agiz' ben koca bir kulak!

Neyse sag salim  vardik Kizilay Sinemasi'na, izledik filmimizi. Allahim ne acaip bir filmdi. Hatirlayamadigim bir sebepten cok kucuklugunden beri ahir gibi bir yerde zincire vurulmus yasayan bir adam orta yaslarinda oradan cikariliyor ama hic kullanmadigi icin bacaklarindaki kaslar cok zayif, yuruyemiyor, ayni zamanda konusamiyor, bircok yiyecegin tadini bilmiyor, aslinda 40'indan sonra yeni dogmus gibi hayati ogrenmeye yeni basliyordu. Sonunu da hatirlamiyorum malesef. Ama filmin buyuk bir kismini Almanca anlamistik:) Bravo!

Filmden sonra Mulkiyeliler Dernegi'ne sicak sarap icmeye gittik. O gunleri hatirlayinca burnuma hep tarcin kokusu gelir bu yuzden. Ve ayri oldugumuz 2 yil boyunca Mulkiyeliler'de yapilan programlara hic katilmadim. Ikimiz de yurtta kaldigimizdan ve son girisler 12'de oldugundan sohbetimiz kisa surdu. Donuste Guven Park'taki dolmus duraklarina giderken bir ust gecitten gecmemiz gerekiyordu. Gecit bitti artik inis merdivenlerine adim atacagiz, yanagimda sicacik, kucucuk bir opucuk. Birbirimize baktik ve iste o an ikimizin de hayati sonsuza (umarim) kadar degisti.

Tabii sinavdan pek de memnun oldugum bir sonuc almadim. Ama hicbir zaman onemi olmadi o notun.

Bu yilsa 25C bir Dubai gecesiydi. Hava kardan daha uzak olamazdi. Yemegimizi yiyip, soframizi topladiktan sonra 'hadi sinemaya gidelim' ile ayaklandik-yarin sinavimiz da yok oh rahat rahat! Ayaklarim korkunc sis ve karnim daha da sis oldugundan egilemedigimden ayakkabilarimi o giydirdi. Kendi arabamizla, bu sefer ikimiz de bebegimizden bahsederek ulastik sinemaya. Malesef bu yuzeysel ve yapay sehirde Hollywood ne yapar gonderirse onlarin icinden secim yapmamiz gerektiginden damagimizdaki 'Hangover' tadiyla 'Due Date'i izledik. Tum komik sahneler zaten fragmanda olanlar oldugu icin ve bin kez maruz kaldigim icin ben pek kahkahalar attigimi soyleyemeyecegim ama salondakiler yarila yarila gulduklerine gore 'bende var heralde bir sorun' diyip pek sesimi cikartmadim. Sinemadan cikista sicak sarap icemedik, cunku bu ulkede alkollu icki satmak yasak, sadece otellerin icindeki barlarda bulabilirsiniz. Zaten ben de hamileyim uzerinize afiyet!

Nereden nereye...Hayatlarimiz nasil degisti. Belki daha az heyecanliyiz sinemaya giderken ama askimiz koskocaman ve heyecanimiz bekledigimiz bebegimizden kaynaklaniyor. Ayrica kucucuk bir opucukle de yetinmek zorunda degiliz;)

Nice mutlu senelere birtanem. Seni cok seviyorum.

Foto www.odtu.edu.tr' den.